مقاله علمی – پژوهشی: اثر عصاره اتانولی چای سبز (.Camellia sinensis L) بر درمان بیماری لکه سفید در ماهی گلدفیش (Carassius auratus)
Publish place: Journal of Ornamental Aquatics، Vol: 9، Issue: 4
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 248
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORAQ-9-4_001
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1401
Abstract:
ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیس احتمالا نسبت به سایر پاتوژن های یوکاریوتی آسیب بیشتری به ماهیان آکواریومی آب شیرین می زند. به دلیل عوارض جانبی و اثرات زیست محیطی گزارش شده، محققین درصدد جایگزینی مواد شیمیایی با عصاره های گیاهی برای درمان این انگل هستند. در این مطالعه، اثر عصاره اتانولی چای سبز در درمان ماهی های آلوده به انگل ایک بررسی شده است. در این مطالعه اثر غلظت های ۲۵/۰ ، ۲/۰ ، ۱۵/۰ و ۱۲۵/۰ گرم در لیتر از عصاره اتانولی چای سبز بر درمان بیماری لکه سفید به روش شمارش میانگین تعداد نقاط سفید بر بدن هر ماهی و میانگین تعداد انگل های مشاهده شده به وسیله میکروسکوپ به ازاء هر ماهی درست قبل، ۲۴ ساعت بعد و نیز ۷ روز پس از مواجهه ماهیان آلوده با عصاره مطالعه شد. پس از مدت ۷ روز درمان ماهی های آلوده، تیمارهای ۲/۰ ، ۱۵/۰ و ۱۲۵/۰ گرم در لیتر چای سبز از نظر میانگین تعداد نقاط سفید به ازاء هر ماهی و میانگین تعداد انگل های شمارش شده در ۵ فیلد میکروسکوپی به ازاء هر ماهی تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. از سویی، کمترین میزان تلفات طی ۷ روز در بین سه تیمار مذکور، مربوط به غلظت ۱۲۵/۰ گرم بر لیتر بود (۲۵ درصد مرگ و میر). تمامی ماهیان در تیمار ۲۵/۰گرم در لیتر و گروه کنترل منفی از بین رفتند. با توجه به این که ۷۵ درصد ماهی های آلوده طی دوره درمان با غلظت ۱۲۵/۰ گرم در لیتر زنده ماندند و تاثیر این غلظت در حذف آلودگی انگلی نزدیک به ۱۰۰ درصد بوده است، لذا، می توان پیشنهاد داد که غلظت ۱۲۵/۰گرم در لیتر از عصاره اتانولی چای سبز می تواند با احتیاط در درمان ماهیان آلوده به ایک به کار رود.
Keywords:
Authors
مهسا شهبازی
Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
هومن رحمتی هولاسو
Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
حسینعلی ابراهیم زاده موسوی
Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
سید سعید میرزرگر
Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
عقیل شریف زاده
Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :