اثربخشی یادگیری مبتنی بر آموزش مغز بر مهارت حل مسئله و حافظه فعال دیداری _ فضایی پسران پیش دبستانی با نارسایی ویژه در یادگیری

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یادگیری مبتنی بر آموزش مغز بر مهارت حل مسئله و حافظه فعال دیداری _ فضایی پسران پیش دبستانی با نارسایی ویژه در یادگیری شهر اصفهان انجام شد. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام نوآموزان پسر پیش دبستانی در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ بود که ۳۰ کودک به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای دومرحله ای انتخاب و سپس به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه ۱۵نفر) . گروه آزمایش تحت ۳۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش مبتنی بر مغز جنسن (۲۰۰۰)، کاین و همکاران (۲۰۰۵) و اسپرنگر (۲۰۱۰) قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. برای ارزیابی از آزمون برج لندن، آزمون حافظه فعال دیداری - فضایی کروسی، مقیاس هوش وکسلر کودکان و فهرست وارسی تشخیص کودکان با نارسایی ویژه در یادگیری استفاده شد. داده ها با روش واریانس مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که یادگیری مبتنی بر آموزش مغز بر مهارت حل مسئله و حافظه فعال دیداری - فضایی به ترتیب ۲۷ درصد و ۳۱ درصد واریانس تغییرات را تبیین می کند )۰۵/۰(P<. نتیجه گیری: یادگیری براساس فعالیت مغز به دلیل تاکید بر فعالیت مشترک نیمکره های مغزی، رویکردی مثبت و موثر در بهبود عملکرد نوآموزان مبتلا به نارسایی ویژه در یادگیری  بوده است. بنابراین می تواند به عنوان روشی غالب در آموزش پیش دبستانی استفاده شود.

اثربخشی یادگیری مبتنی بر آموزش مغز بر مهارت حل مسئله و حافظه فعال دیداری _ فضایی پسران پیش دبستانی با نارسایی ویژه در یادگیری Keywords:

Brain-based learning , Problem solving , spatial-visual working memory , Specific learning disabilities. , یادگیری مبتنی بر آموزش مغز , حل مسئله , حافظه فعال دیداری _ فضایی , نارسایی های ویژه در یادگیری