بررسی مقایسه ای روش های عددی مورد استفاده در پیش بینی رفتار پس از ترک صفحات وافل

یکی از راه های موثر برای کاهش بارهای مرده و زلزله، استفاده از صفحات وافل است. استفاده از صفحات وافل منجر به برش های کوچکتر می شود. روش های مختلفی برای پیش بینی رفتار دال ها وجود دارد که مهمترین آنها مکانیک شکست است. با توجه به تنوع هندسی صفحات وافل، بررسی تشکیل و رشد ترک در آنها حائز اهمیت است. هدف تحقیق حاضر تجزیه و تحلیل رفتار پس از ترک صفحات وافل تحت شرایط بارگذاری رایج با استفاده از روش اجزای محدود با استفاده از مدل سازی عددی برای تحلیل ترک ها در اعضای بتن مسلح است. با مقایسه نتایج به دست آمده با نمونه آزمایشگاهی، مدل عددی بهینه برای پیش بینی رفتار دال توخالی تعیین شد. نمونه دال وافل با دو نوع شرایط بارگذاری توزیع شده و متمرکز و دو نوع شرایط پشتیبانی ساده و ثابت مدل سازی شد. مدل ها با دو روش پلاستیسیته آسیب بتن و بتن ترک خورده توسط نرم افزار آباکوس مدل سازی شدند. پارامترهای مختلف این نمونه ها از جمله نمودار بار-جابجایی، بار منطبق با ایجاد ترک، جابجایی در وسط دهانه دال و الگوی شکل گیری و انتشار ترک ها و ... مورد بحث و بررسی قرار گرفت. . برای اعتبارسنجی و کنترل فرآیند مدل سازی، نتایج آزمایشگاهی تحقیقات Nithyambigai G و همکاران. در سال ۲۰۲۱ استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد؛ مطابقت نسبتا خوبی بین دو روش پلاستیسیته آسیب بتن و مدل ترک لکه دار بتن وجود دارد، اما با توجه به تعریف شکست در روش پلاستیسیته آسیب بتن می توان نتایج دقیق تری به دست آورد.

Keywords:

روش عددی CDP , رشد ترک , دال بتن مسلح , روش ترک خوردگی بتن لکه دار , دال وافل