تاثیر برنامه آموزش فرزندپروری مثبت بر نیمرخ ارتباط مادران و کودکان کم شنوا

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزش فرزندپروری مثبت بر نیمرخ ارتباط مادران و کودکان کم شنوا انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. ۴۰ نفر از مادران دانش آموزان کم شنوا که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از مدارس شهرستان های تهران انتخاب شده بودند، در این پژوهش شرکت داشتند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش گواه ۲۰ نفری تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش فرزندپروری را در ۱۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کردند، در حالی که این آموزش به گروه گواه ارائه نشد. ابزار پژوهش حاضر مقیاس رابطه مادر-کودک پیانتا بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه آزمایش و گواه حداقل در یکی از خرده مقیاس های رابطه مادر-کودک تفاوت معناداری دارند. نتایج نهایی تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از آن بود که برنامه آموزش فرزندپروری بر نیمرخ ارتباط مادران و کودکان کم شنوا اثر مثبت و معناداری داشت (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری: با توجه به اینکه آموزش مهارت های فرزندپروری منجر به بهبود نیمرخ ارتباط والدین با کودک کم شنوا می شود، برنامه ریزی برای آموزش فرزندپروری مثبت اهمیت ویژه ای دارد.

Keywords:

Positive parenting program , Relationship profile , Hearing loss children , برنامه فرزندپروری مثبت , نیمرخ ارتباط , کودکان کم شنوا.