مدل یابی ساختاری طرحواره های ناسازگار اولیه و کارکردهای اجرایی بیماران مبتلا به اختلال ام اس با تاکید بر نقش واسطه ای احساس تنهایی

مقدمه: بیماری ام اس یکی از شایع­ترین بیماری­های مزمن سیستم عصبی مرکزی در بزرگسالان جوان است و مانند هر بیماری مزمن دیگر، جنبه­های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می­دهد.روش:پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است و از روش تحلیل مسیر برای بررسی ارتباط ساختاری بین متغیرها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران عضو انجمن ام اس شهر اهواز در سال ۱۳۹۶ بود که از این میان با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و بر اساس حجم نمونه به دست آمده از فرمول کوکران، تعداد ۲۶۰ نفر انتخاب شدند و به ابزار فرم کوتاه پرسش­نامه طرحواره یانگ (یانگ و براون، ۲۰۰۳) ، پرسش­نامه احساس تنهایی کالیفرنیا (راسل، پپلا و فرگوسن،۱۹۷۸) و پرسش­نامه کارکردهای اجرایی (نجاتی،۲۰۱۳) پاسخ دادند. نهایتا تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزارهای AMOS و SPSS انجام گرفت. یافته­ ها: نتایج حاکی از برازندگی مناسب مدل بود که در آن طرحواره­های ناسازگار اولیه به صورت مستقیم کارکردهای اجرایی را پیش­بینی نمود (۰۵/۰ Pنتیجه ­گیری:بر اساس نتایج پژوهش حاضر طرحواره­های ناسازگار اولیه و احساس تنهایی عامل مهمی در تضعیف کارکردهای اجرایی بیماران مبتلا به اختلال ام اس هستند. از این رو در برنامه­های توانبخشی این بیماران توجه به طرحواره­های ناسازگار اولیه و احساس تنهایی آن­ها ضروری است.

Keywords:

واژگان کلیدی:طرحواره­های ناسازگار اولیه , احساس تنهایی , کارکردهای اجرایی , بیماری ام اس , مولتیپل اسکلروزیس