معرفی بخشی از فون کنه های میان استیگمای (Acari: Mesostigmata)خاک زی جنگل های ارسباران، شمال استان آذربایجان شرقی

چکیده راسته­ی میان­استیگمایان یکی از بزرگ ترین گروه­ها در زیررده ی کنه­ها بوده و اعضای آن جزو اجزای مهم اکوسیستم­های طبیعی و کشاورزی محسوب می­شوند. طی سال ۱۳۹۲، فون کنه های میان استیگمای خاک زی جنگل های ارسباران در منطقه ی آینالو واقع در شمال استان آذربایجان شرقی جمع آوری و شناسایی گردید. بدین منظور، از خاک و خاک برگ این مناطق نمونه برداری انجام و کنه های موجود در آن ها با استفاده از قیف برلز استخراج، در مایع نسبیت شفاف و با استفاده از آمیخته­ی هویر در اسلایدهای میکروسکوپی تثبیت شدند. در مجموع تعداد ۴۰ گونه متعلق به ۳۲ جنس و ۱۸ خانواده از خاک و مواد پوسیده­ی این منطقه جمع­آوری و شناسایی گردید که ۲۰ گونه از آن ها برای اولین بار از استان آذربایجان شرقی گزارش می­شوند و علاوه بر آن کلیدی برای شناسایی کنه­های میان­استیگمای خاک­زی جمع­آوری شده در این مطالعه ارائه شده است. از بین خانواده­های جمع­آوری شده، خانواده­ی Veigaiidae دارای بیشترین فراوانی نسبی (۰۱/۱۹ درصد) و خانواده­های Zerconidae و Laelapidae به ترتیب با فراوانی­های ۲۱/۱۵ و ۱۹/۱۳ درصد در رتبه های بعدی قرار داشتند. اسامی گونه­های شناسایی شده به تفکیک خانواده به شرح زیر می­باشد. گونه­های جدید برای فون کنه­های استان آذربایجان شرقی با یک ستاره (*) مشخص شده­اند: Ameroseiidae: Ameroseius furcatus (Karg, ۱۹۷۱)*, Epicriopsis cf. palustris (Karg, ۱۹۷۱); Ascidae: Zerconopsis michaeli (Evans & Hyatt, ۱۹۶۰)*, Arctoseius semiscissus (Berlese, ۱۸۹۲)*, Asca aphidioides (Linnaeus, ۱۷۵۸)*, A. bicornis (Canestrini & Fanzago, ۱۸۷۶)*, Antennoseius bacatus (Athias-Henriot, ۱۹۶۱)*; Blattisocidae:  Lasioseius sp.; Celaenopsidae: Celaenopsis badius (C.L. Koch, ۱۸۳۹)*; Digamasellidae: Dendrolaelaps sp.; Epicriidae: Epicrius cf. bulgaricus (Balogh, ۱۹۵۸);Laelapidae: Laelaspis astronomicus (Koch, ۱۸۳۹), Cosmolaelaps lutegiensis (Shcherbak, ۱۹۷۱), C. vacua (Michael, ۱۸۹۱), Gamasodes aculeifer (Canestrini, ۱۸۸۴), G. iranicus (Kavianpour & Nemati, ۲۰۱۳), Pseudoparasitus dentatus (Halbert, ۱۹۲۰)*, P.missouriensis (Ewing, ۱۹۰۹)*; Macrochelidae: Macrocheles glaber (Müller, ۱۸۶۰)*, Macrolaspis recki (Bregetova & Koroleva, ۱۹۶۰); Macrodinychidae: Macrodinychus bregetovaae (Hirschmann, ۱۹۷۵)*; Melicharidae: Proctolaelaps pygmaeus (Müller, ۱۸۶۰)*; Pachylaelapidae: Olopachys caucasicus (Koroleva, ۱۹۷۶)*, Onchodellus karawaiewi (Berlese, ۱۹۲۰)*; Parasitidae: Gamasodes spiniger (Trägårdh, ۱۹۱۰)*, Parasitus copridis (Costa, ۱۹۶۳)*; Phytoseiidae: Amblyseius azerbaijanicus (Abbasova, ۱۹۷۰), A. nemorivagus (Athias-Henriot, ۱۹۶۱), A. sp., Typhlodromus bakeri (Garman, ۱۹۴۸); Trachytidae: Trachytes cf. aegrota (C.L. Koch, ۱۸۴۱)*; Trematuridae: Trichouropoda elegans (Kramer, ۱۸۸۲)*, T.ovalis (Koch, ۱۸۳۹)*, Nenteria stylifera (Berlese, ۱۹۰۴)*; Uropodidae: Discourella modesta (Leonardi, ۱۸۹۹), Uropoda fumicola (Schweizer, ۱۹۶۱); Veigaiidae Veigaia nemorensis (Koch, ۱۸۳۶), V. planicola (Berlese, ۱۸۸۲); Zerconidae: Prozercon norae (Ujvari,۲۰۱۱), Zercon sp.

Keywords:

واژه ­های کلیدی: آینالو , ایران , فراوانینسبی , بررسی فونستیک