بررسی کنش کلامی پاسخ به تحسین در زبان فارسی: تاثیر سن

تحسین و پاسخ به آن در میان کنش های کلامی روزانه از جایگاه پربسامد و از بار فرهنگی-جامعه شناختی ویژه ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر متغیر سن بر راهبردهای کلامی فارسی زبانان در پاسخ به تحسین بوده است. بدین منظور، از ۲۰۰ زن و مرد فارسی زبان(به تعداد برابر) در چهار رده سنی مختلف (۱۰-۱۸، ۱۹- ۳۰، ۳۱-۴۰ و ۴۰ سال به بالا) تقاضا شد که به آزمون کتبی تکمیل گفتمان در چهار موقعیت فرضی پاسخ دهند. نتایج بدست آمده نشان داد که شرکت کنندگان در پاسخ به تحسین از راهبرد پذیرفتن بیشترین و از طفره رفتن کمترین استفاده را می کنند اما متداول ترین زیرمجموعه از راهبردهای استفاده شده در پاسخ به تحسین توسط آنها راهبرد شکسته نفسی است. برگرداندن و قبول تحسین دومین و سومین راهبرد پرکاربرد محسوب می شود. از راهبردهای تغییر موضوع و انتقال هرگز استفاده نشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تاثیر متغیر سن بر الگوهای پاسخ به تحسین چشمگیر است. درحالی که گروه سنی زیر ۱۸ سال از راهبرد قبول تحسین بیشترین استفاده را داشت، دیگر گروه های سنی تمایل بیشتری به استفاده از راهبرد شکسته نفسی داشتند. اما راهبردهای مخالفت و اطمینان یابی کمترین استفاده را در همه گروه های سنی داشتند.

Keywords:

Pragmatic competence , Speech acts , Compliment Responses , Discourse Completion Task (DCT) , Age , Persian