ارزیابی مدل ارتباطی ذهن آگاهی با شادکامی به واسطه نقش خوددلسوزی، عزت نفس و تنظیم هیجان در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل ارتباطی ذهن­آگاهی با شادکامی به­واسطه نقش خوددلسوزی، عزت­نفس و تنظیم هیجان در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه آماری پژوهش شامل ۲۱۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور مرکز تالش در نیمسال اول سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود که به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه شادکامی آکسفورد، مقیاس تنظیم هیجان گراتز و رومر، پرسشنامه ذهن­آگاهی فرایبرگ و مقیاس عزت­نفس روزنبرگ و فرم کوتاه مقیاس شفقت خود را تکمیل نمودند. داده­ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد ضرایب مسیر مستقیم استاندارد شده، بین متغیرهای خود دلسوزی، و عزت­نفس، با متغیر ملاک شادکامی معنادار بود و این متغیرها به­صورت مستقیم با شادکامی رابطه داشتند (۰۱/۰>p). متغیر پیش­بین ذهن­آگاهی به­صورت غیرمستقیم و از طریق متغیرهای خود دلسوزی و عزت­نفس، با شادکامی رابطه داشت (۰۱/۰>p). هم­چنین ضریب مسیر مستقیم استاندارد شده، بین متغیر پیش­بین تنظیم هیجان با شادکامی (۰۱/۰خوددلسوزی و عزت نفس در شادکامی دانشجویان نقش داشتند.

Keywords:

ذهن آگاهی , خوددلسوزی , عزت نفس , تنظیم هیجان , شادکامی