برازش مدل علی مبتنی بر پیش ­بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک دلبستگی و ویژگی شخصیتی با میانجیگری ارتباط موثر همسران در زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی برازش مدل علی مبتنی بر رضایت زناشویی بر اساس سبک دلبستگی و ویژگی شخصیتی با میانجیگری ارتباط موثر همسران انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پایه ششم دبستان های پسرانه و دخترانه شهر شیراز به همراه مادرشان در سال تحصیلی ۱۳۹۸۱۳۹۷ تشکیل می-دادند. حجم نمونه بر اساس نمونه گیری تصادفی مبتنی بر سهم از نه منطقه آموزش و پرورش شهر شیراز به تعداد ۲۶۰ نفر (مادر و کودک) انتخاب گردید. شرکت کنندگان پرسشنامه های سبک دلبستگی بزرگسالان، آزمون شخصیتی نئو، مقیاس زوجی انریچ و الگوی ارتباط همسران را همراه با مادرشان تکمیل کردند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ و AMOS۲۳ تحلیل شدند. نتایج نشان از برازش نهایی الگوی ارائه شده دارد. یافته های بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد سبک های دلبستگی و ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی ارتباط موثر همسران می توانند رضایت زناشویی را تبیین کنند (P≤ ۰/۰۱). به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که رضایت زناشویی تحت تاثیر عوامل درون فردی به ویژه ویژگی های شخصیتی و عوامل بین فردی مانند سبک های دلبستگی است. گفتنی است با افزایش ارتباط موثر در میان زوجین رضایت زناشویی بیشتر می شود.

Keywords:

سبک دلبستگی , ویژگی شخصیتی , رضایت زناشویی , ارتباط موثر همسران