اثر کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر عملکرد دانه و صفات کیفی ذرت شیرین

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی (نیتروژنه و فسفره) و زیستی نیتروکسین (حاوی آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و باکتری حل کننده ی فسفات از جنس سودوموناس) و فسفات بارور ۲ (حاوی ۲سویه باکتری ۵ p و باکتری ۱۳p) بر عملکرد دانه و صفات کیفی ذرت شیرین، آزمایشی در سال ۹۰-۱۳۸۹ در مزرعه ی تحقیقاتی مرکز آموزش گچساران، به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی آزمایش به صورت فاکتوریل از دو فاکتور کود شیمیایی نیتروژنه با سه سطح ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار از منبع اوره و کود زیستی نیتروکسین در دو سطح تلقیح (یک لیتر در هکتار) و عدم تلقیح بود و کرت های فرعی شامل چهار ترکیب فسفره به ترتیب ۷۵ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل، ۷۵ کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل به همراه ۱۰۰ گرم در هکتار فسفات بارور ۲ و کاربرد ۱۰۰ گرم در هکتار فسفات بارور۲ بدون کاربرد کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل بود. نتایج نشان داد که با در نظر گرفتن همه ی سطوح کودی نیتروژنه و فسفره، بیشترین مقدار کلروفیل a در تیمار ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن شیمیایی و ۷۵ کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل با کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و فسفات بارور۲ و بیشترین مقدار کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئید و پروتئین برگ و بذر در تیمار ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و ۷۵ کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار با کاربرد کود زیستی نیتروکسین و فسفات بارور۲ مشاهده شد. بیشترین مقادیر فسفر و پتاسیم موجود در برگ و دانه نیز به سطح کودی ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به همراه کود زیستی نیتروکسین و فسفات بارور۲ تعلق داشت.

Keywords:

باکتری های حل کننده ی فسفات , پروتئین , رنگدانه های فتوسنتزی , نیتروکسین