ارزیابی وقوع رفتار غیرمدنی در اساتید

رفتار های غیرمدنی و نامحترمانه یکی از چالش های آموزش و عامل تهدید کننده سلامت، بروز بی انگیزگی و مختل کننده فرآیند یاددهی و یادگیری است. تعاملات نامحترمانه اساتید منجر به کمبود اعتماد به نفس و بی انگیزگی دانشجویان می شود. این مطالعه روش شناسی به صورت مقطعی با هدف تعیین روایی و پایایی مقیاس وقوع رفتار غیرمدنی اعضا هیات علمی پرستاری در ایران انجام شد. مقیاس بیست و چهار گویه ای کلارک توسط ۲۴۰ دانشجوی پرستاری در سال ۱۴۰۰تکمیل گردید. روایی محتوا و صوری ابزار به روش های کمی و کیفی ارزیابی گردید. پایایی با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ، تتا، مک دونالد امگا و در نهایت پایایی مرکب تخمین زده شد. روایی سازه مقیاس وقوع رفتار غیرمدنی اعضا هیات علمی، به کمک تحلیل عامل اکتشافی بررسی شد. در مجموع ۷۸.۶ درصد واریانس رفتار غیرمدنی دانشجویان توسط عوامل "رفتارهای خشن" و"رفتارهای غیرمسئولانه" تبیین شد. ساختار عاملی استخراج شده به کمک شاخص های برازش مدل تایید شدند. پایایی مرکب و ثبات درونی ابزار بیش از ۰/۷ براورد شد. بر اساس یافته ها، مقیاس وقوع رفتار غیرمدنی اعضا هیات علمی، یک سازه دو بعدی است که از روایی و پایایی مناسبی برخوردار می باشد و برای استفاده در جمعیت ایرانی پیشنهاد می شود.

Keywords:

رفتار غیرمدنی , اعضا هیات علمی , پرستاری , آموزش , روایی