بررسی تطبیقی بن مایه های مشترک عاشقانه در داستان «خسرو و شیرین» نظامی و «اصلی و کرم» آذربایجان

خسرو و شیرین» نظامی از منظومه های مهم غنایی زبان و ادبیات فارسی است که تاثیر بسیاری بر منظومه های غنایی بعد از خود داشته است و مقلدان بسیاری به تقلید از آن به نظم پرداخته اند. داستان عاشقانه «اصلی و کرم» از جمله، داستان های مهم شفاهی آذربایجان است که در طول تاریخ، دچار تغییر و تحول بسیاری شده، اکنون روایت های مختلفی از آن موجود است و روایت حمید احمدزاده در این پژوهش به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی بن مایه های مشترک عاشقانه در «خسرو و شیرین» نظامی و «اصلی و کرم» آذربایجان با بهره گیری از روش مطالعه کتابخانه ای و به صورت توصیفی- تحلیلی است. حاصل مطالعات بیانگر این است که در این دو اثر، بن مایه هایی نظیر: تولد عجیب، وجود مانع ، سرود و شعرخوانی، وجود رابط، دروغ و فریب، نامه نویسی، شهرت عاشق و مرگ عشاق با وجود اندک تفاوت هایی، اشتراکات فراوانی دارند که در این پژوهش بیان می شود.

Keywords:

بن مایه , عشق , خسرو و شیرین , اصلی و کرم , ادبیات غنایی