نقش ارتباط فضای آموزشی و درگیری های فعالیت بدنی و ذهنی دانش آموزان از دیدگاه معلمان ابتدایی شهرستان قائمشهر

پژوهش حاضر به موضوع بررسی ارتباط میان فضای آموزشی و فعالیت های فیزیکی حرکتی با فعالیت های ذهنی دانش آموزان می پردازد؛ از اینرو برای جمع آوری داده های پژوهش در یک نمونه آماری که بصورت تصادفی ساده از طریق فرمول کوکران محاسبه شده که برابر با ۲۶۹ نفر می باشد اقدام نموده شده که از سه پرسشنامه استاندارد استفاده شده است که میزان آلفای آنها برابر با ۰.۷۳۳، ۰.۸۰۱ و ۰.۷۵۴ بدست آمده که نشان از پایا بودن پرسشنامه ها می باشد. برای تبیین ارتباط میان متغیرها نیز از آزمون پیرسون استفاده شده که برحسب آن مشخص شد که فعالیت آموزشی با فعالیت ذهنی دارای ارتباط است ولی با فعالیت فیزیکی حرکتی از دید پاسخ دهندگان بدلیل قراگیری مقدار معیار تصمیم بزرگتر از ۰.۰۵ ارتباط ندارد. همچنین فعالیت ذهنی با فعالیت فیزیکی حرکتی دارای ارتباط است، ضمنا تمامی ارتباطات موجود بصورت مستقیم و مثبت می باشد. براساس میزان ضریب مسیر و میزان آماره T میان فعالیت های فیزیکی، فضای آموزشی و فعالیت های ذهنی دارای ارتباط است و این ارتباط از نوع مستقیم و مثبت برای فعالیت های فیزیکی حرکتی با فضای آموزشی و فعالیت های فیزیکی حرکتی و فعالیت های ذهنی می باشد.

Keywords:

فضای آموزشی , فعالیت ذهنی , فعالیت فیزیکی – حرکتی , دانش آموزان