بررسی رابطه بین پرخاشگری و تنظیم هیجان دانش آموزان با بهزیستی روانی والدین ومربیان در دوران پسا کرونا (مطالعه موردی : شهرستان ساری ناحیه ۲)

پژوهش حاضر با بررسی رابطه بین پرخاشگری و تنظیم هیجان دانش آموزان با بهزیستی روانی والدین ومربیان در دوران پساکرونا شهرستان ساری ناحیه ۲، از نظر هدف کاربردی بود. همچنین از لحاظ نوع روش یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه پسرشهرستان ساری ناحیه ۲ و والدین و مربیان آنان به تعداد ۶۰۰۰ نفر بود.حجم نمونه آماری با توجه به جدول کرجسی ومورگان به تعداد ۳۶۰ نفر(۱۲۰ نفردانش آموز، ۱۲۰ نفرمربی و۱۲۰ نفر والدین) که باروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.ابزارگردآوری اطلاعات سه پرسشنامه پرخاشگری آیزنگ و گلین ویلسون (۱۹۷۵)، دشواری در تنظیم هیجان گرتز وروئمر(۲۰۰۴) و بهزیستی روان شناختی ریف(۱۹۸۹) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآمارتوصیفی وآماراستنباطی استفاده شد.یافته های پژوهش نشان داد ۱-بین پرخاشگری دانش آموزان با بهزیستی روانی والدین رابطه وجود دارد. ۲- بین پرخاشگری دانش آموزان با بهزیستی روانی مربیان رابطه وجود دارد.۳- بین تنظیم هیجان دانش آموزان با بهزیستی روانی والدین رابطه وجود دارد. ۴- بین تنظیم هیجان دانش آموزان با بهزیستی روانی مربیان رابطه وجود دارد.

Keywords:

پرخاشگری , تنظیم هیجان , بهزیستی روانی , والدین , مربیان