بررسی نقش هوش هیجانی به عنوان متغیر واسطه بین خودکارآمدی وشایستگی حرفه ای معلمان دوره ابتدایی شهر شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش هیجانی به عنوان متغیر واسطه ای بین خودکارآمدی و شایستگی حرفه ای معلمان دوره ابتدایی شهر شیراز انجام شده است. روش پژوهش توصیفی همبستگی است. جامعه آماری ۳۷۷۰ نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهر شیراز است. ۲۰۰ نفر از معلمان به روش نمونه گیری دواطلبانه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد، پرسشنامه شایستگی حرفه ای معلمان (حاجی زاده)، خودکارآمدی معلمان (اسچانن، موران و وولفونتک) و هوش هیجانی (بار-آن) استفاده شد. برای توصیف داده ها از جداول توزیع فراوانی، میانگین، میانه، نما، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی و برای پاسخ به فرضیه های تحقیق از ضریب رگرسیون ساده، تحلیل مسیر با استفاده از روش بارون و کنی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی و هوش هیجانی معلمان می تواند شایستگی حرفه ای معلمان را پیش بینی و خودکارآمدی می تواند هوش هیجانی معلمان را پیش بینی کند و همچنین تایید شد که هوش هیجانی نقش واسطه ای بین خودکارآمدی و شایستگی حرفه ای معلمان دوره ابتدایی شهر شیراز را دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , خودکارآمدی , شایستگی حرفه ای , معلمان