رویکرد اکوتکنولوژیک در ایستگاه مترو و تاثیر آن در مصرف انرژی

هدف مقاله حاضر بررسی رویکرد اکوتکنولوژیک در ایستگاه مترو و تاثیر آن در مصرف انرژی می باشد. به منظور بررسی هدف مقاله از روش توصیفی - تحلیلی بهره گرفته است. مترو در کم شدن مشکل ترافیک و آلودگی هوا در شهرها بسیار موثر و ضروری است. ایمنی بسیار بالا، کاهش مصرف انرژی، سرعت مناسب، قیمت پایین حمل مسافر در مقایسه با خودروهای شخصی از جمله مزیت های قطار شهری نسبت به سایر وسایل نقلیه عمومی است، یکی از راهکار های بهینه سازی مصرف انرژی، طراحی ساختمان ها با رویکرد اکوتکنولوژیکی است. توجه به اصول اکوتکنولوژی در حمل و نقل به وسیله مترو موجب جذب توجه بیشتر مسافران داخل شهری در شهرهای پیشرفته می گردد. چهره و نمای یک اثر نیز بازگو کننده شرایط درونی و عملکرد باطنی آن است و انسجام و پیوستگی بین اثر و درون آن را نمی توان نادیده نگاشت. این در حالی است که متاسفانه در طراحی سیستم حمل و نقلی هیچگونه تفاوتی بین سیمای ظاهری و مطابقت آن با طبیعت دیده نمی شود. از طرفی در سیستم حمل و نقلی به وسیله مترو نیز پس از پیروی از اصول اکوتکنولوژی، مسافران، تکنولوژی و طبیعت محور اصلی بوده، طراحی بر این اساس موجب افزایش اعتماد و رضایت مسافران و حفظ محیط زیست می گردد.

Keywords:

اکوتکنولوژیک , ایستگاه مترو , انرژی , مصرف انرژی