بررسی امکان ساخت زیرپایه کائولنی متخلخل به روش چاپ سه بعدی اکستروژنی

در دهه های اخیر فناوری ساخت افزایشی با چاپ سه بعدی مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. استفاده از اینروش ساخت، به واسطه امکان تولید مستقیم قطعه از طرح مورد نظر کاهش مصرف مواد اولیه و همجنین توانایی بالا در ساختقطعات پیجیده که امکان تولید آن ها با روش های ساخت متداول عملا ناممکن است را میسر کرده است . ساخت افزایشی بهروشی مناسب برای ساخت قطعات چه در زمینه های آکادمیک و چه در حوزه های صنعتی تبدیل شده است. در این پژوهش،هدف، ساخت زیرپایه متخلخل کائولنی به منظور رسیدن به نسبت ایده آل از آاب به رس است. با در نظر گرفتن درصد آب و ماده اولیه و چاپ آن ها به روش اکستروژن، درصد ایده آل آب و ماده اولیه که توانایی چاپ شدن توسط دستگاه را داشته باشدمعادل ۴۰% آب و ۶۰% ماده اولیه می باشد به عنوان مقادیر بهینه بدست آمد. همجنین از قطعه ساخته شده با درصد بهینهآنالیزهای XRD و SEM گرفته شد.

Keywords:

فناری ساخت افزایشی , زیر پایه متخلخل , چاپ سه بعدی اکستروژنی , کائولن