توسعه قناتهای ایرانی ؛ رهیافتی موثر در ارتقاء کیفیت اکولوژیک فضاهای شهری بر مبنای رویکرد توسعه و طراحی شهری کم تاثیر((LIUDD

توسعه شهری و افزایش ساخت و سازها و به تبع آن افزایش سطوح نفوذناپذیر تاثیرات مخربی بر عناصر اکولوژیک فضاهای شهری از جمله آسیب رساندن به پوشش گیاهی و خاک و در راستای آن کاهش ذخایر لایه های آب زیرزمینی مانند قنوات و چاهها و افزایش روان آبهای سطحی در نتیجه کاهش کیفیت اکولوژیک در فضاهای عمومی شهری داشته است . این امر مدیریت روان آبهای سطحی را به موضوعی مهم بدل نموده است . توسعه و طراحی شهری کم تاثیر رویکردی نوین در مدیریت روانآب سطحی است و به عنوان راهکاری پایدار، به روان آب سطحی موجود در فضاهای شهری به عنوان یک فرصت می نگرد و از فرصت های بالقوه سطوح نفوذناپذیر و فضاهای منفی شهری مانند انواع دسترسی ها و پارکینگ به عنوان گزینه های طراحی استفاده می کند تا بتواند اقداماتی را با توجه حداکثری به ویژگی های زمین با شرایط پیش از توسعه در جهت افزایش نفوذپذیری روان آبهای سطحی و تغذیه آب زیرزمینی و تصفیه آلودگی روان آبها بکار گیرد. این رویکرد تا حد زیادی باعث ارتقاء کیفیت اکولوژیک فضاهای شهری شده و به احیاء شبکه آب های زیرزمینی می انجامد. در این مقاله ، مطالعه کتابخانه ای و اسنادی برای استخراج مفاهیم و مبانی نظری برای ارزیابی کیفیت اکولوژیک فضاهای شهری استفاده گردیده است . پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است ؛ این کاربرد را می توان درقالب تدوین فهرستی از عوامل موثر بر تحقق پذیری کیفیت اکولوژیک فضاهای عمومی پایدار با محوریت روانآبهای سطحی در برنامه ریزی و طراحی خلاصه نمود.

Keywords:

پایداری , توسعه و طراحی شهری کم تاثیر , فضاهای شهری , کیفیت اکولوژیک , قنات.