بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی با توانمندی سازی مدیران در عملکرد سازمانهای عصر حاضر

در شرایطی که امروزه رقابت یکی از عناصر کار سازمانی محسوب می گردد، مدیریت نقشی کلیدی در بهره وری یک سازمان دارد. مدیران باید در جهت صیانت از سازمان خو یش، اقدامات مناسبی را به کار بسته تا کارایی و اثربخشی آن را تضمین کنند. شکست یا موفقیت مدیران تابعی از الگوی مدیریتی و رهبری آنها در رابطه مستقیم با هدایت کارکنان است؛ از طرفی، توانمندسازی مدیران سبب میشود که سازمان ها در شرایط رقابتی به گونه ای موثر عمل نماید تا ضمن اثرپذیری از محیط، اثرگذار نیز باشد. لذا در این تعامل پویا، مهم ترین هدف توانمندسازی مدیران، آموزش مهارت های لازم برای کارکنان جهت اخذ تصمیمات مستقل است؛ همچنین توانمندسازی سبب شکسته شدن سلسله مراتب سنتی ساختارهای سازمان میگردد. زیرا تمرکز اصلی توانمندسازی، فرآیند پویای توزیع مجدد قدرت بین مدیریت و کارکنان می باشد. بنابراین، بررسی و شناخت سبکهای رهبری مناسب و علل زیربنایی آن میتواند امری حیاتی در تنظیم الگوی مقتضی و کمک به ارتقا و بقای سازمان باشد. در واقع، مدیریتی که بر مبنای ویژگیهای شخصیتی مدیر و مهارتهای ارتباطی وی بتواند با شرایط سنخیت داشته باشد، تعهد سازمانی را ارتقا داده و در نتیجه، چنین کارمندانی از ارزشها و اهداف سازمان بیشتر حمایت می نمایند و در نتیجه، بهره وری وعملکرد سازمانی ارتقا می یابد.

بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی با توانمندی سازی مدیران در عملکرد سازمانهای عصر حاضر Keywords:

مهارت ارتباطی , توانمندی سازی , منابع انسانی , عملکرد سازمان