مدیریت دانش بنیان در مدارس و یادگیری سازمانی

مدیریت دانش بنیان، یکی از جدیدترین مفاهیم در سازمانهای کنونی است. از آنجایی که تغییراتو اصلاحات باید از اساسی ترین و حساس ترین فرایندهای سازمانی صورت پذیرد، لذا به کارگیری مدیریت دانش بنیان در آموزش و پرورش به طور عام و در مدارس به طور خاص از اهمیت بالایی برخوردار است. امروزه باید نخستین تغییرات در سیستمهای آموزش و پرورش رخ دهد تا در آینده شاهد نتیجه این تغییرات در نوآوری سازمانی باشیم. مدیریت دانش بنیان با ایجاد انگیزه، انتشار و استفاده از دانش، موجب ورود دانش بنیان به فرایندهای سازمانی میشود؛ به گونه ای که سازمانها به طور مداوم بتوانند شیوه ها و رفتارها را بهبود بخشیده و به اهداف خود دست یابند. از این نظر، یادگیری سازمانی یکی از راه های مهمی است که سازمان به طور مداوم میتواند استفاده از دانش بنیان را بهبود بخشند. هدف این مقاله بررسی نقش مدیریت دانش بنیان مدارس و یادگیری سازمانی و تاثیر تحقق آنها در توسعه کیفی مدارس است. پژوهش حاضر پس از مطالعه دقیق و بررسی منابع متعدد به روش کتابخانه ای انجام شده است. یافته های مطالعات انجامشده نشان میدهد که مدارس به دلیل اینکه در حال گذار از پاردایم یادده ی به یادگیری هستند، باید مدیریت دانش بنیان را بخشی از ماموریتو استراتژی خود قلمداد کنند؛ زیرا مدیریت دانش بنیان از یک طرف با جذب دانشهای جدید به درون سیستم جدید و از طرف دیگر با اداره موثر آن دانش میتواند مهمترین عامل در ایجاد و توسعه مدارس دانایی محور باشد.

Keywords:

دانش , مدیریت دانش بنیان , مدارس , یادگیری , یادگیری سازمانی