بررسی تاثیر روش تدریس ایفای نقش و پژوهش گروهی بر عملکرد یادگیری دانش آموزان در درس دین و زندگی مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان مشکین شهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی تاثیر روش تدریس ایفای نقش و پژوهش گروهی بر عملکرد یادگیری دانش آموزان در درس دین و زندگی مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان مشکین شهر انجام گرفته است. روش پژوهش حاضر روش شبه تجربی با دو گروه ازمایشی و یک گروه کنترل با پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری این تحقیق را، دانش آموزان پایه اول دبیرستان های دخترانه مناطق آموزش و پرورش شهر مشکین شهر تشکیل داده اند با توجه به اینکه محققان خود دبیران دین و زندگی مقطع متوسطه دوم بودند سه کلاس (هر کدام یک کلاس) (جمعا ۱۰۵ نفر) به عنوان نمونه آزمایش انتخاب کردند و، یک کلاس به تصادف به روش ایفای نقش (۳۶ نفر) و کلاس دیگر به تصادف با روش پژوهش گروهی (۳۵ نفر) و کلاس سوم نفر نیز با روش معمولی (۳۴ نفر) آموزش داده شدند. ابزار اندازه گیری شامل تعدادی سوالات معلم ساخته برای سنجش یادگیری دانش آموزان بود. نمونه های پژوهش در ابتدا و انتهای آموزش به این آزمون ها پاسخ دادند و داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد روش های تدریس ایفای نقش و پژوهش گروهی بر یادگیری موضوع درسی تاثیر معناداری دارند (۰۵/۰P< و ۳۵۶/۱۴=F) و آزمون های تعقیبی روش ایفای نقش را بر یادگیری موثرتر دانسته اند.

Keywords:

روش تدریس ایفای نقش , پژوهش گروهی , عملکرد یادگیری , درس دین و زندگی