مولفه های ارتباطات کلامی موثر با دیگران از منظر قرآن

مدارا، مخاطب و جامعه هدف قرآن همه انسان های عصر نزول و پس از آن است. قلمرو هدایت گری قرآن همه عرصه های حیات فردی و اجتماعی انسان را شامل می شود. با تامل و تعمق در آموزه های کلام وحی روشن می گردد که ماهیت، ظرفیت و غایت انسان و مسیر رشد و تعالی همه جانبه او در همه ابعاد و شئون فردی و اجتماعی و نحوه تعامل موثر و سازنده افراد انسانی با همنوعان و با محیط پیرامون از جمله پرسش ها و چالش های بنیادین و فراگیری است که در کانون رویکرد هدایتی قرآن قرار گرفته و محور و موضوع اصلی بخش عمده ای از آیات قرآن کریم می باشد. ازاین رو نگارندگان سعی دارند در این پژوهش با مراجعه به آیات کلام وحی و بهره گیری از اقوال مفسران و با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی چگونگی تعامل موثر با دیگران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند و از این رهگذر ضمن ترسیم جامعیت قرآن کریم، نحوه تعامل کلامی موثر با دیگران در سطوح مختلف ارتباطات را به صورت کاربردی و سازنده با استناد به ادله قرآنی تبیین و تشریح نمایند. برآیند و ره آوردهای پژوهش نشان می دهد که قرآن کریم مولفه های همچون خوب گوش دادن و گزینش بهترین، شفاف و روشن و به بهترین نوع ممکن سخن گفتن، محققانه سخن گفتن، اجتناب از شتاب زدگی در تصمیم گیری، نهایت سرزنش برای شتاب زدگی در تکذیب، استدلال و فهم استدلال در سخن گفتن و کرامت بخشی به مخاطب در سخن گفتن، توصیه و تاکید نموده است. همچنین روشن شد التزام و پایبندی به موارد یاد شده نقش محوری در ایجاد روابط حسنه و ماندگار در خانواده و اجتماع داشته و جلوی بسیاری از کج فهمی ها و کدورت ها و تخاصم و تعاندها گرفته می شود.

مولفه های ارتباطات کلامی موثر با دیگران از منظر قرآن Keywords:

تحلیل قرآنی , تعامل , ارتباط کلامی , تعامل موثر