نقش هوشمندسازی مدارس بر هوش اجتماعی، هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هنرستان های شهر تهران

به کارگیری گسترده فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش، همزمان با تحول در رویکردهای آموزشی در جهان، زمینه شکل گیری مدارس هوشمند را فراهم ساخته است. از طرفی عصر نوین، که عصر سلطه فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی است، رسالت نهاد آموزش و پرورش ایجاب می کند که دانش آموزان را در این راستا آماده نماید، توجه به هوش اجتماعی و معنوی که از جمله هوش های شناخته شده مهم و ضروری برای زندگی در عصر جدید است اهمیت دارد. همچنین ارزیابی پیشرفت تحصیلی در سایه رشد مدارس هوشمند ضروری است. لذا در این تحقیق بررسی به نقش هوشمندسازی مدارس بر هوش اجتماعی، هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هنرستان های شهر تهران پرداخته شده. روش تحقیق حاضر از نوع کمی است چرا که به کمک آزمون های آماری به بررسی فرضیه های تحقیق پرداخته است. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد هوش اجتماعی سیلورا ، مارتین یوسن و داهل (۲۰۰۱) ، پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران (۱۳۸۸) و پرسشنامه هوشمند سازی مدارس توسط جعفری حاجتی (۱۳۸۵) است. داده های حاصل از پرسشنامه ها، با کمک نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. و با آزمون رگرسیون خطی، کلیه فرضیات تایید شد و در این بین نقش هوشمند سازی مداری بر هوش اجتماعی بیشتر بود. به نظر می رسد توجه به گسترش کمی و کیفی مدارس هوشمند، ضروری و انکارناپذیر است.

Keywords:

هوشمندسازی مدارس , هوش اجتماعی , هوش معنوی