فعالسازی جریان یاددهی- یادگیری با تاکید بر آموزش مبتنی بر فراشناخت و شیوه خودآموزی

همواره یکی از مسایل مطرح در آموزش و پرورش، مساله راهکارهای بهبود یادگیری- یاددهی بوده است و همین امر به ایجاد شیوه های متنوع تدریس و ایده های مختلف فعالیت آموزشی منجر شده است.از آنجا که گروهی از فراگیران معمولا در فرآیند یاددهی- یادگیری نافعال و منفعل هستند و به دلیل تجارب منفی گذشته و عدم مهارت لازم ،کمتر خود را درگیر جریان آموزش مینمایند. بدین جهت متناسب سازی شیوه های آموزشی با شرایط و ویژگیهای فراگیر و به کارگیری رویکردهای جدید آموزشی، ضروری به نظر می رسد. لذا این موضوع همواره مطرح است که: چگونه میتوان دانش آموز را در یادگیری فعال نمود؟ و چگونه میتوان یادگیری را تسهیل نموده و کیفیت آن را افزایش داد؟ تمرکز بر فرآیند فعالیتهای شناختی و فراشناختی و توانمندسازی دانش آموزان در فراگیری و اجرای شیوه خودآموزی میتواند پاسخ مناسبی به سوالات مذکور باشد. این مقاله ضمن بیان اهمیت و جایگاه آموزش مبتنی بر فراشناخت و شیوه خودآموزی ، با بررسی و مرور مبانی نظری این حیطه، به منظور ارایه راهکارهای آموزشی متناسب فراگیران، شیوه خودآموزی را کانون توجه خود قرا رداده و رهنمودهای آموزشی جهت غنی سازی برنامه آموزش انفرادی (IEP) در اختیار دست اندرکاران آموزش قرار میدهد.

Keywords:

فراشناخت , شیوه خودآموزی , برنامه آموزش انفرادی .(IEP)