واکاوی ماهیت راهیابانه تدریس: رویکرد مطلوب در تبیین کنش معلمی مبتنی بر موقعیت عمل

هدف: هدف از پژوهش حاضر، واکاوی مفهومی ماهیت راهیابانه (هیوریستیک) تدریس است . روش: به منظور نیل به این هدف از روش تحلیلی- مفهومی از نوع قیاسی استفاده شده است. در این مسیر ابتدا با بررسی منابع مربوط به تدریس و شناسایی رویکردهای عمده در تبیین ماهیت آن، اصلی ترین عناصر ماهوی در تبیین آن شناسایی و نقش موقعیت عمل آشکارشده است. سپس براساس نتایج حاصل از سنتز پژوهی پژوهشها درباره مفهوم هیوریستیک شبکه مفهومی حول این مفهوم شناسایی شد و بر آن اساس محقق تعریف مختار و روشن خود را از این مفهوم ارائه داده است و ماهیت تدریس را با توجه به این مفهوم واکاوی نموده است . یافته ها: یافته ها نشان داد »هیوریستیک« به عنوان مفهومی که تبیین کننده ماهیت عمل در موقعیتهای بدیع و یکتای تصمیمگیریو حل مساله است، برای تبیین بسیاری از وظایف تدریس قابل استفاده است. بر این اساس مولفه های مهم تدریس راه یابانه در موقعیت تدریس شناسایی و معرفی شده اند. عناصری چون »ظهور روابط اجتماعی جدید«، »تجربیات گذشته«، »تعاملات و تعارضات«، »دانش به عنوان منبع اقتدار« و »جریان = اطلاعات« به عنوان اصلی ترین منابع پیچیدگی های موقعیت تدریس شناسایی شده اند که تشکیل دهنده ماهیت راهیابانه تدریس هستند.

Keywords:

تدریس , عمل , تدریس راهیابانه , رویکرد موقعیت گرایانه , هیوریستیک.