رابطه اضطراب کرونا و الگوهای ارتباطی با انزوای اجتماعی و وابستگی به فضای مجازی نوجوانان

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی با هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان ۱۸-۱۱ ساله ای تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. حجم نمونه مناسب پژوهش با فرمول تاباخنیک و فیدل ۱۵۰ نوجوان پسر و ۱۵۰ دختر برآورد شد. از نوجوانان پرسشنامه اضطراب کرونا، انزوای اجتماعی، الگو های ارتباطی و وابستگی به اینترنت گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که الگوهای ارتباطی و اضطراب کرونا در وابستگی نوجوانان به فضای مجازی و انزوای اجتماعی آنان سهم دارد. و گویه کمتر منجر به انزوای بیشتر و پناه بردن به اینترنت می شود.

Keywords:

نوجوان , الگوهای ارتباطی , اضطراب کرونا , انزوای اجتماعی , وابستگی به اینترنت.