برآورد تبخیر– تعرق مرجع با داده های محدود و کامل ایستگاه های سینوپتیک ساری، قراخیل قائم شهر و آمل

متاسفانه امکانات اندازه­گیری برخی از پارامترهای آب و هوایی در بعضی از ایستگاه های هواشناسی وجود ندارد و آن ها را باید برآورد کرد. در چنین مواردی، تشخیص درستی روش های تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع (ETo) با استفاده از داده های آب و هوایی برآورد شده بسیار مهم است. بر این اساس، هدف از این مطالعه، ارزیابی عملکرد روش پنمن – مانتیث در برآورد ETo در استان مازندران است در زمانی که داده های خورشیدی (Rs)، فشار بخار (ed) و رطوبت نسبی (RH) موجود نباشد. داده­های ایستگاه های سینوپتیک ساری، آمل و قائم شهر به منظور مقایسه با ET۰ برآورد شده توسط روش پنمن– مانتیث با مجموعه داده­های کامل و محدود، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد هنگامی که داده­های RH و ed موجود نباشند، برآورد آن­ها با استفاده از روش پنمن– مانتیث گزینه مناسبی برای به دست آوردن ETo در هر سه ایستگاه ساری، قائم­شهر و آمل با RMSE کمتر از ۰/۳ میلی متر در روز است. اما، در حالت فقدان داده Rs ،  مقدار RMSE برای سه ایستگاه مزبور  بیش از یک بود و درنتیجه برآورد ETo با استفاده از روش پنمن– مانتیث مناسب نیست. نتایج نشان داد که تابش خورشیدی موثرترین پارامتر برای برآورد تبخیر- تعرق بوده و تاثیر داده­های فشار بخار و رطوبت نسبی بر دقت برآورد ETo تقریبا به یک میزان است.

Keywords:

روش پنمن– مانتیث , داده های تابش خورشیدی , مازندران