تاثیر سطوح سبز عمودی در ارتقای کیفیت آب و هوای شهری با تاکید بر بهبود پارامترهای آلودگی هوا و دما (مورد پژوهی تک نگاری: دیوار سبز پل طبیعت، تهران)

شهر تهران امروز محل مناسبی برای شهروندان پیاده نیست. آلودگی هوا و افزایش دما از مهمترین مسائلی هستند که موجب این امر میشوند. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر استفاده از جداره سبز شهری بر آلودگی هوا و دما میپردازد. در این پژوهش گیاه رونده پاپیتال دیوار سبز پل طبیعت تهران برای واکاوی بیشتر موضوع انتخاب شده است. این پژوهش در دو فاز میزان و چگونگی تاثیر جداره سبز در تغییرات دما و آلایندههای موجود در هوا را سنجیده است. در فاز نخست با استفاده از دستگاه دیتالاگر دما در فواصل مشخصی از جداره برداشت شد. فاز دوم با استفاده از نمونهبرداری از گیاهان جداره و بررسی میزان آلایندهها در آن و همچنین، مقایسه این میزان با مقادیر پژوهشهای پیشین انجام گرفت. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر تاثیر گیاه پاپیتال در کاهش دما تنها تا فاصله حدود ۵/۰ متری از جداره آن است. در بهترین حالت اثر کاهش دمایی این جداره در نقطه A با فاصله صفر از جداره، حدود ۹/۰ درجه سانتی گراد اختلاف نسبت به نقطه C با فاصله ۱ متر از جداره با دمای نزدیک به هوای بیرون اتفاق افتاده است. نتایج فاز دوم نشان میدهد در نوع پاپیتال ابلق میزان جذب سولفات ۲ برابر و جذب نیترات حدود ۲/۱ برابر نسبت به نوع سبز است. همچنین، مقایسه دو نمونه پل طبیعت و نمونه شهری نشان دهنده افزایش ۱۸ برابری غلظت سولفات و ۸/۶ برابری غلظت نیترات در نمونه شهری نسبت به پل طبیعت، به دلیل فاصله از منبع آلاینده است.

Keywords:

آلودگی هوا , پل طبیعت , دما , دیوار سبز , کیفیت محیط شهری