بررسی بهبود روحیه تعاملی در فراگیران:زمینه ها و روندها

تعامل دانش آموز را می توان چسبی دانست که همه جنبه های یادگیری و رشد دانش آموز را در کنار هم نگه می دارد. مشارکت فراگیران نه تنها خود تدریس را سرگرم کننده تر، جذاب تر و باارزش تر می کند، بلکه نشان داده شده است که تاثیرات مهمی بر فراگیران دارد. وقتی فراگیران سطوح بالایی از درگیری رفتاری، عاطفی و شناختی را نشان می دهند، از نظر تحصیلی برتر می شوند، حس ارتباط قوی تری با مدرسه خود ایجاد می کنند و حس مثبت تری از بهزیستی عاطفی اجتماعی دارند. تحقیقات نشان داده است که روابط معلم و دانش آموز نقش کلیدی در همه انواع تعامل فراگیران دارد. وقتی فراگیران با آموزگاران خود کنار می آیند و احساس می کنند در کلاس هایشان دیده و شنیده می شوند، شاخص های مثبت مشارکت و تعامل بیشتری را از خود نشان می دهند. ادراک آموزگاران از روابط خود با فراگیران نیز بر مشارکت فراگیران تاثیر می گذارد. همچنین پیوندهایی بین شایستگی های اجتماعی-عاطفی فراگیران و عملکرد اجرایی و مهارت های شناختی آنها وجود دارد. یکی از نمونه های آن مهارت های خودتنظیمی و خود مدیریتی فراگیران است که با درگیری شناختی و توانایی ایجاد درک عمیق تر از محتوای تحصیلی مرتبط است.نویسندگان دراین مقاله به دنبال این بوده اند که ضمن بررسی موضوع تعامل و مشارکت فراگیران به ابعاد مختلف این امر و زمینه ها و روندهای جاری در این حوزه نیز بپردازند.روش پژوهش در این تحقیق توصیفی بوده که از منابع کتابخانه ای و مقالات مروری نیز استفاده شده است.

Keywords:

یادگیری , کلاس درس تعاملی , بهبود تعامل , فراگیران