بررسی مبحث کارآفرینی سازمانی در آموزش و پرورش

درباره تعریف کارآفرینی و شخص کارآفرین و کارآفرینی سازمانی، تعاریف گوناگونی از سوی صاحب نظران ارائه شده است که با توجه به وسعت سیطره کارآفرینی در رشته ها و علوم مختلف، تنوع تعاریف نیز امری غیر قابل کنترل و ناگزیر است، درنتیجه ارائه تعریف کامل و جامعی که بتوان با ارائه آن، اجماع دیدگاههای صاحبنظران را جلب کرد، سخت و گاه غیر ممکن مینماید. سه دلیل مهم توجه به موضوع کارآفرینی عبارتند از تولید ثروت، توسعه تکنولوژی و اشتغال مولد. در موارد زیادی این مفهوم را به اشتباه صرفا معادل اشتغال زایی تعریف کرده اند. از اواخر دهه هفتاد در بسیاری از کشورهای پیشرفته به علت تغییر در ارزشها و گرایشهای جامعه و تغییرات جمعیت شناختی ، موجی از کسب و کارهای کوچک و افراد خود اشتغال به وجود آمدند به گونه ای که این موضوع باعث شده است تا مقوله کارآفرینی از جنبه های متعدد و بوسیله رشته های مختلف علمی نظیر اقتصاد، مدیریت، جامعه شناسی و روانشناسی مورد مطالعه قرار گیرد. با جمع بندی تعاریف فوق می توان نتیجه گرفت که کارآفرینی یک منش، سبک و الگوی مناسب زیستن است و در اصل یک نوع هستی است؛ یک باور است و این باورپذیری و منش است که انسانها را به متفاوت بودن با فعل تغییر، دگراندیشی و نواندیشی متمایل می دارد و بر اساس همین دگراندیشی و تفاوت است که مجموع های از ویژگی ها در این افراد تقویت یا شکل می گیرد که اگر فرد موقعیت شناس باشد و قدر این شرایط را بداند و به صورت بهینه آن را مدیریت و هدایت کند، می تواند در همه جنبه ها ارزش آفرین شود؛ در نتیجه این موارد، او را از دیگران ممتاز می کند و موفقیت نسبی او را به دنبال می آورد.

Keywords:

کلمات کلیدی: کارافرینی , آموزش و پرورش , ارزش های جامعه , مدیریت نیروی انسانی