بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری بیماران ام. اس.

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری بیماران ام. اس. شهر اصفهان به مرحله اجرا درآمده است. این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور دسترسی به هدف فوق از بین کلیه بیماران مبتلا به ام. اس. که در سال ۹۳-۹۲ عضو انجمن ام. اس. شهر اصفهان بودند، ۳۰ نفر که نمره آن ها در پرسشنامه تاب آوری کونر و دیویدسون کمتر از ۶۰ بودند، برای انجام تحقیق انتخاب شدند، که به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برنامه واقعیت درمانی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای روی گروه آزمایشی انجام شد. روایی پرسشنامه با استفاده از همسانی درونی ۱ می باشد و مورد تایید قرار گرفت. پژوهش در دو گروه آزمایشی و کنترل با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس و تی تست مستقل بر روی تفاضل پس آزمون ها مورد تحلیل قرار گرفت. نتیجه حاصل نشان داد که آموزش واقعیت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری تاثیر معناداری دارد. هم چنین آموزش واقعیت درمانی گروهی بر میزان شایستگی، اعتماد به غرایز فردی، تحمل عواطف منفی و استحکام شخصی تاثیر معناداری دارد. آموزش واقعیت درمانی گروهی می تواند منجر به افزایش تاب آوری شود.

Keywords:

واقعیت درمانی گروهی , تاب آوری , بیماران ام. اس