تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر بهبود صفات کمی و کیفی دو رقم ذرت

اثر ریزجانداران محرک رشد گیاه بر رشد کمی و کیفی دو رقم ذرتZea mays L.   در یک آزمایش گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان مورد بررسی قرار گرفت.  این تحقیق به صورت طرح فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار اجرا گردید.  تیمار رقم سینگل کراس ۷۰۴ و ۶۴۷ و تیمارهای کود فسفره در ۱۱ سطح شامل بدون کود، کود سوپر فسفات تریپل، ازتوباکتر سویه ۵، آزوسپریلیوم سویه Of، ازتوباکتر سویه ۵+آزوسپریلیوم سویه Of، سودوموناس سویه ۴۱،  سودوموناس سویه ۴۱+ ازتوباکتر سویه ۵+آزوسپریلیوم سویه Of، سودوموناس سویه ۱۶۸، سودوموناس سویه ۱۶۸+ ازتوباکتر سویه ۵+آزوسپریلیوم سویه Of، سودوموناس سویه ۱۶۸+ سودوموناس سویه ۴۱، سودوموناس سویه ۱۶۸+ سودوموناس سویه ۴۱+ازتوباکتر سویه ۵+آزوسپریلیوم سویهOf  در نظر گرفته شدند.  تاثیر مثبت این ریزجانداران بر رشد گیاه و جذب فسفر مشاهده شد.  به طوری که تلقیح بذر با مخلوطی از میکروارگانیسم ها باعث افزایش سطح برگ، وزن خشک گیاه، ارتفاع گیاه، قطر ساقه و میزان فسفر گیاه گردید.  در تمامی صفات مورد مطالعه (به جز فسفر در خاک)، تیمار کود شیمیائی دارای بالاترین میزان بود. هر چند صفات مورد بررسی در تیمار مخلوطی از ۴ باکتری از تیمار کود شیمیائی پائین تر بود ولی این اختلاف معنی دار نبود.  بنابراین می توان چنین بیان کرد که این ریزجانداران به زمان بیشتری برای تثبیت و استقرار در خاک نیاز دارند.  یافته های آزمایش نشان داد که بین فسفر گیاه و وزن خشک آن یک رابطه خطی وجود دارد.  لذا ریزجانداران محرک رشد گیاه می توانند منجر به افزایش رشد و جذب فسفر در ذرت شوند که این امر منجر به افزایش وزن خشک گیاه می گردد.

Keywords:

ریزجانداران محرک رشد گیاه , کود شیمیائی , صفات کمی , صفات کیفی , ذرت