رهنمودهایی برای ارتقای سواد حرکتی یادگیرندگان در دوره ابتدایی

صطلاح سواد در سطح جهانی مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب برای جداکردن یک درک فنی از خواندن و نوشتن از یک سو و درک گسترده مفهوم ارتباط از سوی دیگر استفاده می شود. از دیدگاه جامعه شناختی، این مفهوم از جنبه تحلیلی با مفهوم سواد متفاوت است. دیدگاه ما از کلاس درس و شیوه های مختلف برای یک طیف گسترده فعالیت های ارتباطی در گذر عمر تغییر کرده است. این رویکرد درک ما از اینکه چگونه پیشرفت در سوادآموزی فراتر از خواندن و یادگیری و مهارت های شناختی را تغییر داده است. ازاین رو یادگیری عمل خواندن و ارتقا شایستگی خواندن، یک فرآیند است که نه تنها در درون فرد، بلکه در بین افراد و در محیط خارج از مدرسه نیز رخ می دهد. مفهوم سوادآموزی گسترده تر از کسب دانش و درک شناختی از یک زمینه خاص است. این مفهوم ”در مورد شیوه های اجتماعی و روابط، در مورد دانش، زبان و فرهنگ” است. علاوه بر این، از دانش به دست آمده باید به صورت اخلاقی و درست استفاده کرد. سوادآموزی شامل استفاده از تفکر انتقادی و خلاق است و فرآیند انتقال اطلاعات را به بر مبنای مدل های چندگانه ارتباطات، استفاده از دانش و مهارت ها، ایجاد ارتباط با و بین زمینه های مختلف ارائه می کند. برنامه های درسی تربیت بدنی در مدارس ابتدایی باید مبتنی بر چشم اندازی باشند که دانش، مهارت ها و درک کسب شده در کل زندگی یادگیرندگان مفید واقع شوند و از طریق توانا ساختن آنها در کسب سواد بدنی و سلامتی و همچنین فهم، استعداد و تعهد موردنیاز به زندگی سالم و فعال و ترویج مزایای زندگی فعال سالم، به پیشرفت و شکوفایی آنها در دنیای همیشه در حال تغییر منتهی شود. در این پژوهش به بررسی سواد حرکتی در مدارس ابتدایی به روش تحلیلی توصیفی پرداخته شد. در پایان رهنمودهایی برای آموزگاران ابتدایی و مربیان تربیت بدنی در ارتقای سواد حرکتی یادگیرندگان ارائه شد.

Keywords:

تربیت بدنی , آموزگار ابتدایی , سواد حرکتی , ورزش , یادگیرندگان.