اثربخشی واقعیت درمانی بر افزایش بهزیستی اجتماعی و کاهش علائم افسردگی در افراد باتجربه شکست عاطفی

هدف از این پژوهش بررسی واقعیت درمانی بر کاهش علائم افسردگی و افزایش بهزیستی اجتماعی در افراد با تجربه شکست عاطفی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد با تجربه شکست عاطفی (بازه سنی ۲۰ تا ۳۵ سال) مراجعه کننده به کلینیک روشنا و فرانگاه در سال ۱۳۹۸ بود. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شده است. از میان افرادی که تجربه شکست عاطفی (بازه سنی ۲۰ تا ۳۵ سال) داشتند و مراجعه کننده به کلینیک روشنا و فرانگاه در سال ۱۳۹۸ بودند که با انجام غربالگری ۳۰ نفر از افرادی که در متغیر علائم افسردگی نمره بالا و در متغیر بهزیستی اجتماعی نمره پایین کسب کرده بودند، انتخاب شدند. این پژوهش، کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از شرکت کنندگان هر دو گروه جمع آوری شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه گواه (۱۵ نفر) و آزمایش (۱۵ نفر) قرار گرفتند. جلسات آموزش واقعیت درمانی طی ۸ جلسه یک و نیم ساعته برای گروه آزمایش برگزار شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(تحلیل کواریانس) ،مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد آموزش واقعیت درمانی بر کاهش علائم افسردگی و افزایش بهزیستی اجتماعی در افراد با تجربه شکست عاطفی اثر بخش بوده است.

Keywords:

واقعیت درمانی , علائم افسردگی , بهزیستی اجتماعی , تجربه شکست عاطفی