ارزیابی تاثیر تدریس و یادگیری مشارکتی بر توانمندی جمعی دانشآموزان

این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر تدریس (یادگیری) مشارکتی بر توانمندی جمعی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی؛ کمی و از نوع تمام آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پایه ششم (دوره دوم ابتدایی) مدارس شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل می داد. روش نمونه گیری از نوع هدفمند بود و دانش آموزان انتخاب شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن تعیین گردید و تعداد افراد نمونه در هر گروه برابر با ۱۵ نفر و در مجموع ۳۰ نفر انتخاب شد. کتاب مطالعات اجتماعی در گروه آزمایش با روش یادگیری مشارکتی و در گروه کنترل با روش تدریس سنتی در مدارس، مورد آموزش قرار گرفت. جهت سنجش توانمندی جمعی دانش آموزان، از پرسشنامه توانمندی جمعی ادراک شده اندرسون بوچر و همکاران (۲۰۰۷) با پایایی ۸۸/۰ = α استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با نرم افزار spss.v.۲۲ و آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتیجه تحلیل نشان داد پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر عامل بین آزمودنی ها بر متغیر وابسته توانمندی جمعی دانش آموزان (۶۷۸/۰= Partial ۰۵/۰>= P، ۶/۵=(۱،۳۰) F) معنی دار است و باعث تفاوت بین سطح توانمندی جمعی در دو گروه کنترل و گروه آزمایش می شود. یافته تحقیق حاضر ضرورت توجه به تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی و اثرات مثبت آن در مدارس را آشکار نمود.

Keywords:

دانش آموزان , تدریس و یادگیری مشارکتی , توانمندی جمعی , مطالعات اجتماعی