بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر تاب آوری ورغبتهای شغلی دانش آموزان پسر رشتهفنی و حرفه ای شهرکرج

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر تاب آوری ورغبتهای شغلی دانش آموزان پسر رشته فنی و حرفه ای شهرکرج انجام گردید. پژوهش مورد مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل انجام پذیرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان پسر رشته کارو دانش مشغول به تحصیل در دبیرستانهای شهرکرج در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند به منظورانتخاب آزمودنیها با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند در دو گروه ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد.گروه آزمایش مدت ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش مثبت اندیشی قرار گرفتند در پایان دوره پس آزمون انجام شد پرسشنامه های مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و فرم کوتاه رغبت سنج شغلی استرانگ بود داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد ۱- بین عملکرد دو گروه در پس آزمون تاب آوری تفاوت معناداری وجود دارد۲ –بین عملکرد دو گروه در پس آزمون رغبت شغلی، تفاوت معناداری وجود دارد درمجموع مثبت اندیشی ، موجب بهبود شاخص تاب آوری و تغییر نسبی در رغبتهای شغلی تحصیلی دانش آموزان شده است

Keywords:

مثبت اندیشی , تاب آوری , رغبت شغلی