اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر دارایرفتارهای پرخطر دوره دوم متوسطه شهر ملایر

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر دارای رفتارهای پرخطر دوره دوم متوسطه شهر ملایر انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه، کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر ملایر، در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس پرسشنامه رفتارهای پرخطر، نمونه ای به تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (۱۵ نفر) و گروه آزمایش (۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی هیسیل و همکاران (۲۰۲۱) استفاده شد. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای، تحت مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (فیریرا،ماریانو و رزینده، ۲۰۲۲) قرار گرفت. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره و ساده استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش در مولفه ی سازگاری اجتماعی منجر به افزایش معنادار عملکرد در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون گردید (P<۰/۰۵). بنابراین می توان نتیجه گرفت که مدارس با به کارگیری مداخله درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد می توانند باعث افزایش سازگاری اجتماعی دانش‎آموزان دارای رفتارهای پرخطر شوند.

Keywords:

گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد , سازگاری اجتماعی , رفتارهای پرخطر.