مروری سیستماتیک بر مطالعات حوزه کیفیت زندگی شادکامی و سازگاری اجتماعی در زنانورزشکار و غیر ورزشکار

در جهان امروز پیشرفت های عظیم صنعتی و در پی آن زندگی ماشینی موجب شده که انسان ها بیش از گذشته کم تحرک شده و در معرض فقر حرکتی قرار گیرند و این فقر حرکتی مشکلات عدیده جسمی، روانی و اجتماعی را برای وی پدید آورده است در این میان زنان با ساختار بدنی منحصر به فرد و جایگاه اجتماعی ویژه بیشتر در معرض آسیب های ناشی از این بی حرکتی قرار دارند. امروزه بیشتر افراد در زندگی روزمره یا شغلی خود نیازی به انجام کارهای بدنی ندارند. نشستن طولانی پشت صفحه نمایش یا میز کار و نیز استفاده از ماشین های لباسشویی و ظرفشویی در خانه ها، استفاده از خودرو به جای پیاده روی موجب شده که بسیاری از مردم در سنین مختلف با مشکلات زیادی در زمینه سلامت، به ویژه اضافه وزن روبرو شوند از این رو ضرورت توجه هرچه بیشتر به ورزش احساس می شود کیفیت زندگی عبارت است از برداشت هر شخص از وضعیت سلامتی خود و میزان رضایت از این وضع. شادی حالتی هیجانی است که دارای سه جز اساسی هیجان مثبت، رضایت از زندگی و نبود هیجانات منفی می-باشد. سازگاری و مهارت اجتماعی را فرآیندی می دانند که فرد را قادر می سازد تا رفتار دیگران را درک و بیش بینی کند، رفتار خود را کنترل کند و تعاملات اجتماعی خود را به نحو سازش یافته ای تنظیم کند. در این مطالعه سعی پژوهشگر بر این است تا به بررسی کیفیت زندگی و نقش آن در شادکامی و سازگاری اجتماعی در مطالعات پیشین بپردازد تا بدین ترتیب دیدگاهی کلی از مسیر تحقیقاتی این حوزه ارائه گردد.

Keywords:

حوزه کیفیت زندگی , شادکامی , سازگاری اجتماعی , زنان ورزشکار , غیر ورزشکار