تبیین و تحلیل چیستی و چگونگی تربیت توحیدی از منظر امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی(ره)

تربیت یکی از موضوعاتی است که در تاریخ اندیشه ی اسلامی، مورد توجه متفکران، قرار گرفته است. شیوه ها و نظریه های مختلفی در باب تربیت اسلامی و چیستی آن طرح شده است که پرداختن به تمام آنها از عهده ی یک پژوهش خارج است. از جمله شیوه های تربیتی ای که بر اساس مبانی عرفانی مورد توجه قرار گرفته است، تربیت توحیدمحور است. اسلام دینی توحیدی است؛ از این رو، ضروری است که نظام تربیتی آن نیز متکی بر توحید باشد؛ اما تبیین و تعریف تربیت توحیدی و اصول و مبانی آن، محل اختلاف اندیشمندان مسلمان بوده است. در نوشتار حاضر، با نظر به کثرت دیدگاه ها در باب تربیت توحیدی، نگارنده بر آن شد که صرفا به تبیین، بررسی و مقایسهی دیدگاه، دو اندیشمند معاصر جهان اسلام، علامهی طباطبایی (ره ) و امام خمینی (ره)، بپردازد؛ زیرا این دو اندیشمند، از سویی تاثیر بسیار زیادی بر اندیشه ی اسلامی معاصر داشته اند و از دیگر سو، به سبب جایگاه خاصی که در فلسفه و عرفان دارند، شارح و منتقد اندیشهی پیشینیان به شمار میآیند. در این میان، اختلافنظرها و شباهتهای فکری این دو عارف و فیلسوف، نیز مقایسهی آنان را راهگشا و ضروری میگرداند. در این پژوهش نشان داده شده است کهامام(ره)و علامه (ره)، اسلام را مکتبی تربیتی میدانند و از همین رو هر دو تربیت را رکن اساسی اسلام به حساب میآورند. در نتیجه معتقدند که تربیتی توحیدی است که در تمام ارکان و اصول آن توحید جاری باشد.

Keywords:

چیستی , چگونگی , تربیت توحیدی , امام خمینی , علامه طباطبایی.