گردشگری پایدار؛ گامی در جهت توسعه اقتصادی- اجتماعی جوامع بومی

در عصر حاضر، پیشرفت فناوری موجب گردیده تا وقت انسان بیش از پیش آزاد و زمان بیشتری را صرف اوقات فراغت خود نماید. گردشگری پایدار به عنوان یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح جوامع بومی می تواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی باشد. بدون شک کشورما ایران، بدلیل برخورداری از شرایط متنوع آب وهوایی، آثار و بناهای تاریخی و مناظر زیبا، تاریخ و تمدن کهن و سایر امتیازات فرهنگی و تاریخی و همچنین موقعیت خاص جغرافیای در منطقه می تواند گردشگران مشتاق بسیاری را از سراسر جهان به سوی خود جذب نماید. یکی از مناطقی که به دلیل جلوه های گوناگون، دارای پتانسیل بالایی در جذب گردشگران داخلی و خارجی می باشد، جزیره زیبای قشم است؛ که تاکنون آن طور که انتظار می رود نتوانسته است دراین زمینه موفق باشد. در این راستا این سوال پیش می آید که چه موانعی بر سر راه توسعه این صنعت وجود دارد. با شناخت مشکلات و موانع موجود می توان گردشگران بیشتری را جذب کرد. بدین منظور در تحقیق حاضر با استفاده از ادبیات تحقیق و فرآیند مرور منابع علمی اقدام به بررسی انگیزه ها، چالش ها و موانع موجود بر سر راه گردشگری پایدار، با تاکید بر منابع موجود در جزیره قشم گردید.

Keywords:

گردشگری پایدار , توسعه اقتصادی- اجتماعی , جوامع بومی