تاثیر تمرینات کگل بر میزان درد و کیفیت زندگی دختران ۱۸ تا ۲۵ سال مبتلا به دیسمنوره اولیه

هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات کگل بر میزان درد و کیفیت زندگی دختران ۱۸ تا ۲۵ سال مبتلا به دیسمنوره اولیه بود.در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد ۴۰ نفر با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال از بین دختران مجرد شهرستان بندرعباس مراجعه به کلینیک بصورت در دسترس و هدفمند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی ۱۲هفته تمرینات کگل را ۳ جلسه در هفته، به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه انجام دادند، ولی گروه کنترل در هیچگونه فعالیتی شرکت نداشتند. مقیاس دیداری سنجش درد و میزان درد و کیفیت زندگی در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات کگل اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری کمتر از( ۰۵/۰ P≤) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که پس از ۱۲ هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات میزان درد و نمرات شدت درد گروه تجربی نسبت به میزان پیش از دوره تمرینات کگل یافت شد( ۰۰۱/۰= p) در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین تفاوت معناداری در نمرات کیفیت زندگی بین پیش و پس آزمون در گروه تجربی دید ( ۰۰۱/۰= p) اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید. باتوجه به نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر میرسد که تمرینات کگل میتواند میزان شدت و مدت درد دیسمنوره اولیه را کاهش دهد، بنابراین ورزش کگل ممکن است برای درمان دیسمنوره اولیه و بهبود کیفیت زندگی این افراد موثر واقع شد.

Keywords:

دیسمنوره اولیه , تمرینات کگل , میزان درد , کیفیت زندگی