مرکزیت در شبکه های اجتماعی مبتنی بر مدل آستانه خطی

مرکزیت و انتشار نفوذ دو مولفه اساسی در تحلیل شبکه های اجتماعی هستند. در سال های اخیر، اندازه گیری مرکزیت توجه بسیاری از محققان را جلب کرده و همین امر باعث شده که بسیاری از مطالعات جدید در مورد تحلیل شبکه های اجتماعی و کاربردهای آن صورت بگیرد. مدل های متداول قدیمی از انتشار نفوذ به صورت گسترده برای اندازه گیری مرکزیت استفاده نمی کنند. بسیاری از مطالعات صورت گرفته بر اساس مدل آبشاری مستقل شکل گرفته اند. در این مقاله به بررسی ارزیابی و اندازه گیری مرکزیت بر اساس مدل آستانه خطی در شبکه های اجتماعی برچسب دار و وزن دار پرداخته شده است. یک روش برای اندازه گیری مرکزیت به منظور رتبه بندی اعضای شبکه در نظر گرفته شده است که رتبه آستانه خطی نامگذاری شده است. برای ارزیابی روش پیشنهادی چهار شبکه اجتماعی را با دو معیار اندازه گیری مرکزیت و یک روش آبشاری مستقل مقایسه شده اند. نتیجه نشان می دهد که روش پیشنهادی برای رتبه بندی اعضای شبکه و شبکه ها مناسب تر است. یک سنجه مرکزیت جدید مبتنی بر مدل آستانه خطی که برای هر عضو، به عنوان تعداد اعضایی در نظر گرفته می شد که می توانست انتشار نفوذ صورت دهد، ارائه شد. این سنجه را با سه سنجه مرکزیت دیگر (مرکزیت کاتز، رتبه صفحه و رتبه بندی آبشاری مستقل) بر اساس نفوذ و تاثیر در چهار شبکه واقعی دو شبکه بزرگ (یکی جهت دار، دیگری بی جهت) و دو شبکه کوچک (یکی جهت دار، دیگری بی جهت) مقایسه شده است.

Keywords:

مرکزیت , مدل آستانه خطی , مدل آبشاری مستقل , گسترش نفوذ , شبکه اجتماعی