تبیین جایگاه تاسیس پایگا ههای گردشگری جغرافیایی در توسعه پایدار بوم گردشگری ایران

گردشگری جغرافیایی(ژئوتوریسم) یکی از زیر شاخ ههای تخصصی بوم گردشگری (اکوتوریسم) است که به معرفی پدیده های زمین شناسی به گردشگران با حفظ هویت مکانی آنها م یپردازد(صبور، 1387 ، آشنایی با ژئوتوریسم، www.didar.com) توجه به گردشگری جغرافیایی گزینه بسیار مناسبی جهت توسعه پایدار گردشگری در دنیا محسوب م یگردد چراکه هدف آن حفظ منابع گردشگری در مقاصد است. طبیعت دائما توسط عوامل فرسایشی طبیعی آبی و بادی، متنوع و دگرگون شده واین امر بدون دخالت انسان صورت م یگیرد. در گردشگری جغرافیایی سعی می شود پدیده های طبیعی و تماشایی زمین شناسی چه از نظر تخصصی و چه از لحاظ جاذبه های عمومی برای معرفی به گردشگران مورد بررسی قرار گیرند. در واقع هر محلی که به خاطر شرایط ویژه خود مانند پدید ههای زمین شناسی - زیست محیطی، پوشش گیاهی و دیگر زیبایی های طبیعی مورد بازدید قرار گیرد در این زیر شاخه بوم گردشگری می گنجد. در ایران رخدادهای متعدد در دوران های مختلف زمین شناسی روی داده و پدید ههای جذاب زمین شناسی در کل این سرزمین رخ نموده است و از آنجا که با هر جابه جایی که با اهداف مختلف انجام م یشود، اعم از سفر تفریحی، کاری و یا علمی - آموزشی به طور عمده 3 با تغییر به رخدادهای زمین شناسی نیز مواجه خواهیم شد، لذا توجه ویژه به این رویدادهای زمین شناسی و نحوه ایجاد آن ها به عنوان جاذبه های منحصربه فرد گردشگری جغرافیایی لزوم تاسیس پایگاه های گردشگری جغرافیایی را جهت برنامه ریزی، توسعه ، نظارت تخصصی و جذب سرمایه گذاری در این حوزه در کشورمان ایران کاملا محسوس م ینمایاند. این مقاله کوشش اندیشگی است که به روش تحقیق کتابخان های پیشنهاد تاسیس پایگاه های گردشگری جغرافیای در ایران را به فراخور پدیده های زمین شناسی در مناطق مختلف جغرافیایی کشور مطرح می نماید.

تبیین جایگاه تاسیس پایگا ههای گردشگری جغرافیایی در توسعه پایدار بوم گردشگری ایران Keywords:

گردشگری جغرافیایی , پدیده های زمی نشناسی , پایگاه های گردشگری جغرافیایی