تاثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل: نقش میانجی شرایط محیط کار

مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل با تاکید بر نقش میانجی محیط کار بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی همبستگی بود که با یک پیمایش انجام شد. جامعه آماری (۳۰۰نفر) کارکنان بیمارستان تندیس استان تهران بوده که با روش تصادفی ساده و از طریق فرمول کوکران (۱۶۹نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه بود که از روایی و پایایی خوبی نیز برخوردار بودند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرمافزار SMART-PLS و با استفاده از آماره آزمون t و ضرایب مسیر (β)، نشان دهنده شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل تاثیر ضعیف، مستقیم منفی و معنی دار و بر محیط کار تاثیر قوی، مستقیم و غیرمستقیم، و مثبت و معنی دار دارد، محیط کار بر قصد ترک شغل تاثیر ضغیف، مستقیم منفی و معنی دار دارد، در نهایت محیط کار میتواند نقش میانجیگری را در تاثیرگذاری شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر قصد ترک شغل ایفا می کند. با توجه به یافته های پژوهش می توان اظهار داشت که مدیران بیمارستان بتواند به منظور کاهش قصد ترک شغل به شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز توجه کنند. بدین منظور نیز می توانند از محیط کار به عنوان نقش میانجی در جهت این کاهش قصد ترک شغل بهره جویند.

Keywords:

مدیریت منابع , منابع انسانی سبز , قصد ترک شغل , شرایط محیط کار