چالش های تحول سازمانی در نظام آموزشی

مفهوم تغییر واقعیتی است که در روح خود تحول دارد و تبدیل به اصطلاحی می شود مانند «تنها چیزی که تغییر نمی کند خود تغییر است». تغییر به عنوان وضعیت مطلوبی تلقی می شود که شامل فرصت هایی به معنای ارزیابی، بلوغ، تکامل و توسعه است. با این حال تغییر یکی از مهم ترین مشکلات برای افراد و سازمان ها در قرن جدید است. با این دیدگاه ها می توان تغییر را هم فرصت و هم تهدید فرض کرد. مدارس، مانند کارخانه های قدیم، هنوز به عنوان نهادهای مستقل، برنامه درسی، تدریس، ارزیابی دانش آموزان و عملیات روزمره در نظر گرفته شده برای استفاده در کلاس های درس، در ساعات کلاس، عمل می کنند. تحول دیجیتال، یک امر فراگیر و غیر قابل اجتناب در آینده مدارس است. امروز تکنولوژی به جزئی جدایی ناپذیر از زندگی افراد در جامعه تبدیل شده است و نمود آن در بسیاری از زمینه های کار و زندگی قابل مشاهده است. مدارس نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در آینده ای نزدیک، بحث آموزش بیش از پیش با ابزارهای دیجیتال در خواهد آمیخت. اما این تحول، بدون چالش نخواهد بود و مدیریت صحیح آن جهت هدایت ابزارهای دیجیتال در راستای بهبود و تسهیل امر آموزش امری حیاتی و نیازی اجتناب ناپذیر است. به لطف حجم انبوه داده های موجود به صورت آنلاین، موسسات آموزشی مجبور نیستند نگران کمبود اطلاعات در مورد دانش آموزان، کلاس هایشان یا در کل مدرسه باشند. بخش کلیدی هر تحول دیجیتالی باید شامل شکستن این سیلوهای داده باشد تا درک کاملی از نحوه تعامل دانش آموزان با مدرسه به دست آید. در این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای موضوع تحول سازمانی در نظام آموزشی مورد کنکاش قرار گرفته است.

Keywords:

تحول سازمانی , تحول سازمانی در نظام آموزشی , مدارس آینده , دانش آموزان , معلمان