دیالکتیک رخدادی سوژه- هنرمند و هنر در رمان های «هیاهوی زمان» جولین بارنز و «چشمهایش» بزرگ علوی

پژوهش حاضر بر آن است تا نشان دهد جولین بارنز و بزرگ علوی در دو اثر منتخب هیاهوی زمان (The Noise of Time)  و «چشمهایش» به نقش رهایی بخش هنر در مقام مولد حقیقت توجه ویژه­ ای دارند. هر دو نویسنده که دغدغه­ های اجتماعی و سیاسی از درون مایه ­های اصلی آثارشان است، تقابل سوژه در برابر انقیاد را به تصویر می­ کشند. فرضیه اصلی این است که در منظر هر دو نویسنده هنر یکی از ابزار مهم مبارزه با استبداد است که در آن سوژه-هنرمند در رابطه دیالکتیکی خود با سلطه حاکم، در وقوع یک گسست به اهمیت رخدادی هنر پی می­برد، و تا پایان به آن وفادار می­ماند. دیمتری شوستاکوویچ  موسیقی­دان شهیر روسی، و قهرمان رمان بارنز، در کشمش با قدرت حکومت استالینی، با تمام وجود به یکپارچگی درون خویش با هنرش اهتمام می ­ورزد، گرچه برخی او را خائن می­ دانند. استاد ماکان نقاش، قهرمان رمان «چشمهایش»، در کارگاه نقاشی خویش دغدغه ­مند دردهای رعیت مظلوم در برابر ستم  و بی­عدالتی، سرانجام در تبعید با زندگی مبارزاتی خود وداع می­گوید. این تحقیق که پژوهشی تطبیقی و مقابله­ ای است، در چارچوب نظری، رویکردی  میان رشته­ ای با تمرکز برخوانش پسامارکسیستی به کار گرفته است و از آرای کلیدی آلن بدیو همچون نظریه ارکان (Conditions)، هنر مولد (Art as Truth generator)، دیالکتیک  (Dialectics)، گسست  (Rupture) سوژه و سوژه ­شدگی (Subjectivisation)، وفاداری (Fidelity)، و مهم­تر از همه رخداد (Event) استفاده کرده است.

Keywords:

رخداد , نظریه ارکان , دیالکتیک , سوژه شدگی , گسست , هنر مولد حقیقت , وفاداری , حقیقت