نقش دولت در مبادله نابرابری درآمد-رشد اقتصادی: رویکرد خود رگرسیون برداری بیزین

هدف این مقاله بررسی رابطه بین نابرابری درآمد و رشد اقتصادی از طریق سیاست­های مالی است. برای این منظور، الگوی خودرگرسیون برداری بیزین برای داده­های سالانه دوره زمانی ۱۳۹۸-۱۳۶۳ برآورد می­گردد. نابرابری درآمد با شاخص اتکینسون اندازه­گیری شده و از مخارج جاری و عمرانی دولت و مالیات­های مستقیم و غیرمستقیم برای متغیرهای سیاست مالی استفاده شده است. نتایج بدست آمده از تحلیل تابع ضربه –واکنش شاخص اتکینسون و رشد اقتصادی به متغیرهای سیاست مالی حاکی از آن است که رشد اقتصادی به یک شوک مثبت مالیات مستقیم، مالیات غیرمستقیم و مخارج عمرانی با نرخ ملایمی تا پایان دو دوره اول مثبت و صعودی است و پس از آن در اندازه ثابت قرار می­گیرد.همچنین تحلیل واکنش شاخص اتکینسون به شوک مثبت مخارج جاری و مخارج عمرانی دولت تا پایان دو دوره اول مثبت و پس از آن این اثر منفی و کاهنده می شود. در سوی دیگر تکانه مالیات مستقیم بر توزیع درآمدی تا پایان سه دوره اول بی­­تاثیر است و پس از آن نسبت به آن واکنش منفی نشان می­دهد و در نهایت واکنش شاخص اتکینسون به تکانه مالیات غیر مستقیم شدیدا افزایشی بوده و بعد از پایان دو دوره از اثر آن کاسته شده است. با توجه به نتایج حاصل از برآورد الگو، دولت می­تواند با افزایش مخارج عمرانی مولد و کاهش مخارج جاری غیرمولد و غیرضروری و بهبود نظام مالیات­ستانی به هدف بهبود توزیع درآمد و همچنین افزایش رشد اقتصادی، دست پیدا کند.

Keywords:

خودرگرسیون برداری بیزین , رشد اقتصادی , سیاست مالی , نابرابری درآمد