شناسایی و اولویت بندی تاکتیک های جامعه پذیری نهادی در سازمان های دولتی

مقدمه: سازمان ها از طریق ساختاردهی منظم و مداوم رفتار کارکنان باعث همسو سازی و سازگاری نگرش ها، ارزش ها و رفتار های فردی با ارزش ها، هنجارها و رفتارهای مطلوب سازمانی می شوند. سازمان ها باید فرصت های مناسب جهت آشناسازی کارکنان با ماموریت، اهداف، وظایف شغلی و ارزش های مطلوب سازمان در راستای افزایش کارایی و اثربخشی و دست یابی به مزیت رقابتی فراهم نمایند. این تحقیق با هدف شناسایی و اولویت بندی تاکتیک های جامعه پذیری نهادی با رویکرد تلفیقی کیفی- کمی صورت گرفته است.روش پژوهش: روش این پژوهش توصیفی با هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق ۱۰ نفر از خبرگان مدیران ارشد سازمان های دولتی زیرمجموعه وزارت نفت در حوزه مورد مطالعه می باشد که پرسشنامه های دلفی، مقایسات زوجی و دیمتل در میان آن ها پخش شد با استفاده از رویکرد تحلیل داده ها انجام گرفته است، همچنین یافته ها بر اساس نتایج به دست آمده اثبات شد.یافته ها: بر اساس نتایج تحقیق اثبات شد، معیار " جمعی" با وزن نهائی ۰.۲۰۵ در اولویت اول میان معیارها بوده، معیار متوالی بیشترین تاثیرگذاری و تعامل را دارا می باشد، معیار دایمی از بیشترین تاثیرپذیری برخوردار است و زیرمعیار " آموزش های شغلی موثر برای افراد تازه وارد" با وزن نهائی ۰.۰۵۰۷ در اولویت اول میان زیرمعیارها قرار دارد.

Keywords:

جامعه پذیری , تاکتیک های جامعه پذیری نهادی , روش های تصمیم گیری چند معیاره , رویکرد کیفی- کمی