مطالعه الگوهای خطوط پوستی در انگشت شست دست دختران سالم و ناشنوای مادرزاد نژاد فارس در خراسان رضوی

هدف: تقارن به عنوان یک ویژگی مورفولوژیکی-آنتروپومتریکی در جهت استقرار محورهای بدن در طول دوران جنینی به وجود آمده است. درماتوگلیفیک علمی است که به مطالعه صحیح و اصولی خطوط پوستی موجود در کف دست، پا و نوک انگشتان می پردازد.  هدف این پژوهش، مطالعه و بررسی الگوهای درماتوگلیفیک و همچنین ارائه برخی تغییرات بیومتریک در انگشت شست جمعیتی از دختران ناشنوا مادرزاد در استان خراسان رضوی بود. روش: به این منظور پرینت بند اول انگشت شست دست چپ و راست ۷۹ دختر فارس سالم و ۵۱ دختر ناشنوا در محدوده سنی ۷ تا ۱۸ سال در خراسان رضوی با استفاده از جوهر چاپ تهیه گردید و الگوهای درماتوگلیفیک آن ها از نظر کمی و کیفی با هم مقایسه شد. در تحلیل داده ها از دو نرم افزار SPSS۱۶ و MINITAB۱۵ استفاده شده است. یافته ها: اختلاف معنادار نتایج تقارن سنجی خط شماری الگوهای درماتوگلیفیک بین شست دست راست با دست چپ زنان ناشنوا، گویای عدم تقارن این الگو در دو دست بود (p<۰.۰۵). حداکثر فراوانی الگوی درماتوگلیفیک در دو گروه سالم و ناشنوا از نوع کیسه ای و حداقل فراوانی از نوع کمانی بدست آمد. نتیجه گیری: شاید بتوان از نتایج تغییرات در بند اول ۱LD و ۱RD به عنوان روشی مناسب برای مطالعات ژنتیکی و احتمالا ارائه برخی تغییرات بیومتریک بین گروه دختران سالم و ناشنوا جهت انجام مطالعات بعدی بهره گرفت.

Keywords:

Dermatoglyphic , Congenital deafness , Thumbs , درماتوگلیفیک , ناشنوایی مادرزادی , انگشتان شست دست , دختران نژاد فارس خراسان رضوی