توسعه آموزش های مرکب و افزایش یادگیری در فراگیران ابتدایی

تجربیات دانش آموزان در طول یادگیری مشارکتی و یادگیری در قالب آموزش گروه بزرگ مقایسه گردیده است. در گروه اول دانش-آموزان در گروه های کوچکی سازمان دهی شدند تا در مورد چگونگی اعمال اصول روانشناختی مهم در پروژه های یاددهی-یادگیری با یکدیگر بحث کنند. فراگیران در طول یادگیری به دو گروه در قالب یادگیری مشارکتی و آموزش گروه بزرگ تقسیم شدند تا نویسندگان مقاله بتوانند تجربیات ادراکی خود را با روش نمونه گیری تجربه اندازه گیری کنند. نتایج نشان داد که کیفیت کلی تجربه در طول یادگیری مشارکتی بیشتر بوده است. در این روش منافع خاصی برای تفکر در مورد کار، مشارکت دانش آموزان، ادراک از اهمیت کار، و سطوح بهینه چالش و مهارت رخ داده است. آموزش های مرکب نباید صرفا از نظر ارائه و فناوری در نظر گرفته شود. اگر قرار است اصطلاح آموزش های مرکب دوام داشته باشد، باید استفاده از آن را فراتر از فناوری گسترش دهیم. باید به همان اندازه که در مورد ارائه آموزش باشد، در مورد متدولوژی یادگیری متفاوت باشد. ما باید بیشتر بدانیم که چه چیزی به یادگیرندگان انگیزه می دهد، به چه حمایتی نیاز دارند و چگونه این مداخلات حمایتی می توانند در عمل انجام شوند. فقط با این درک می توانیم "ترکیب" را درست به دست آوریم. بنابراین آموزش های مرکب خود یک ترکیب است. این ترکیبی از رویکردهای آموزشی است که اثربخشی و فرصت های اجتماعی شدن کلاس را با پیشرفت های تکنولوژیکی یادگیری آنلاین ترکیب می کند. در این ترکیب یک تغییر پارادایم وجود دارد که در آن تاکید از آموزش به یادگیری تغییر می کنند. در این پژوهش به بررسی توسعه آموزش های مرکب و نقش آن در افزایش یادگیری فراگیران پرداخته ایم.

Keywords:

یادگیری , آموزش های مرکب , فراگیران , آموزش و پرورش